تاریخچه آرایش در چین و ژاپن ، تاریخچه آرایش در چین و ژاپن از حدود ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد، چینیها رنگ کردن ناخنهایشان با موم عسل، صمغ غربی ، ژلاتین و سفیده تخم مرغ را شروع کردند. رنگ ناخن طبقه اجتماعی فرد را نشان میداد: اشرافیان سلسله چو (هزاره اول قبل از میلاد) ناخنهای قرمز و نقرهای داشتند؛ بعدترها رنگ ناخن این اشرافیان به سیاه یا قرمز تغییر پیدا کرد. طبقات پایینتر اجازه نداشتند از رنگهای روشن روی ناخنهایشان استفاده کنند.
در چین، گل نقش مهمی در آراستگی داشت. در افسانهها آمده است که در هفتمین روز اولین ماه قمری، پرنسس شویانگ دختر امپراطور وو از لیو سانگ داشت بعد از گشت و گذار در باغها زیر لبه بام کاخ هانژانگ و در نزدیکی درختان آلو استراحت میکرد. یک شکوفه آلو بر صورت زیبایش افتاد و اثری شکل گل بر پیشانی او به جا گذاشت که زیبایی او را دو چندان کرد. زنان دربار چنان تحت تاثیر قرار گرفتند که آنها نیز به آراستن پیشانی خودشان با طرح یک شکوفه ظریف آلو پرداختند. این داستان، ریشه افسانهای مُد شکوفهای یا میهوا ژوانگ (به معنای آرایش شکوفه آلو) نیز به شمار میرود که در زمان سلسلههای جنوبی (۴۲۰-۵۸۹) آغازشد و سپس بین زنان سلسلههای تانگ و سانگ محبوب گشت. مرور ادامه
تاریخچه آرایش ،مصر باستان، قدمتی حداقل ۶۰۰۰ ساله دارد و تقریبا در تمام جوامع موجود روی زمین وجود داشته است. برخی اعتقاد دارند که هنر آرایش بدن از اولین شکلهای آداب و رسوم در فرهنگ انسانی بوده است، و موجودیت آن به بیش از ۱۰۰ هزار سال قبل در عصر سنگ میانی در آفریقا برمیگردد. گواه این ادعا رنگدانههای معدنی قرمز مورد استفاده در آن زمان (اخرای قرمز) است؛ از جمله مداد رنگیهایی که به زمان ظهور هوموساپینس در آفریقا نسبت داده میشوند.
شواهد باستان شناسی برای لوازم آرایشی به یقین به یونان و مصر باستان بازمیگردد. بنا به یک منبع، از جمله پیشرفتهای بزرگ اولیه در این موضوع، استفاده از روغن کرچک به عنوان بالم محافظ در مصر باستان و همچنین کرمهای پوست ساخته شده از موم، روغن زیتون و گلابی است که رومیان توصیفش را کردهاند. یونانیان باستان نیز از لوازم آرایشی استفاده میکردند. در عهد عتیق حدود ۸۴۰ قبل از میلاد به لوازم آرایشی اشاره شده است؛ در بخش ۲ پاداشاهان ۹:۳۰، ایزابل مژههایش را رنگ میکند. در کتاب استر نیز اعمال زیبایی مختلفی توصیف شده اند. لوازم آرایشی در رم باستان نیز مورد استفاده بودند؛ البته بخش بزرگی از ادبیات رومی نشان میدهد که با استفاده از لوازم آرایشی مخالفتهایی وجود داشته است. در رم باستان، برخی زنان با فرمولهای مبتنی بر سرب، لوازم آرایشی برای سفید کردن صورت اختراع کرده بودند و از سرمه نیز برای کشیدن خط چشم استفاده میکردهاند. مرور ادامه