ارزیابی سفیدکنندگی بتاکاروتن/لینولئیک اسید
ارزیابی سفیدکنندگی بتاکاروتن/لینولئیک اسید بر اساس روش Miraliakbari و Shahidi و با اندکی تغییر انجام شد. با حل کردن ۰.۵ میلی گرم از بتاکاروتن در ۱ میلی لیتر از کلروفرم (در گرید hplc) و ۲۵ میکرولیتر از لینولئیک اسید در ۲۰۰ میلی گرم از tween20 ترکیبی از بتاکاروتن و لینولئیک اسید تهیه شد. کلروفرم تحت شرایط خلاء به طور کامل تبخیر شد و به دنبال آن ۱۰۰ میلی لیتر آب مقطر به محلول باقیمانده اضافه شد سپس ترکیب حاصل با دور بالا شیک شد تا امولسیون حاصل شود. از این امولسیون ۲و نیم میلی لیتر به لولههای آزمایشی مختلف حاوی ۳۵۰ میکرولیتر از نمونه در استون با غلظت های مختلف انتقال داده شد. همهی نمونهها به مدت یک دقیقه ورتکس شدند و سپس به مدت ۲ ساعت در حمام اب ۵۰ درجهی سانتی گراد به همراه یک کنترل منفی که حاوی حجم یکسانی از استون بدون نمونه بود، قرار داده شدند. جذب نمونهها در مقابل بلانک (امولسیون بدون بتاکاروتن) در طول موج ۴۷۰ نانومتر با استفاده از اسپکتروفوفتومتر انجام شد. از یک BHT استاندارد به عنوان کنترل استفاده شد.
فعالیت های انتی اکسیدانت (درصد مهارکنندگی) نمونه ها با استفاده از معادله ی زیر محاسبه شد:
= I% ( جذب بتاکاروتن دو ساعت بعد از جذب اولیهی بتاکاروتن *۱۰۰) *۱۰۰
در این معادله ارزیابی بتاکاروتن بعد از دو ساعت نشان دهنده ی مقدار جذب بتاکاروتن بعد از دو ساعت قرار گیری در نمونه و جذب اولیه ی بتاکاروتن نشان دهندهی مقدار جذب بتاکاروتن در نقطهی شروع آزمایش است. همهی آزمایش ها سه بار تکرار شدند و درصد مهار به صورت میانگین این سه تکرار گزارش شد.