تاریخچه آرایش ،اروپا
نقاشی زن جلوی میز آرایشی‌اش. ۱۸۸۹، هنری دو تولوز-لوترک
در قرون وسطی، رهبران کلیسا آرایش را غیر اخلاقی و گناه می‌دانستند، اما بسیاری از زنان همچنان آرایش می‌کردند. از رنسانس تا قرن بیستم، طبقات اجتماعی پایین‌تر باید در فضای باز و در مشاغل کشاورزی کار می‌کردند، و پوست روشن اروپایی در مواجهه با آفتاب تیره می‌شد. هرچقدر شخصی درجه بالاتری داشت، مدت بیشتری را می‌توانست در تفریح و در داخل خانه ها سپری کند، که باعث می‌شد رنگ پوست وی روشن بماند. بنابراین بالاترین طبقات جامعه اروپایی پوستی به رنگ پریده داشتند، و برای همین مردان و به خصوص زنان سعی می‌کردند بطور مستقیم یا با زدن پودر سفید به صورت خود، پوستشان را روشن‌تر کنند و اشرافی‌تر به نظر برسند. مواد بسیاری برای این منظور استفاده می‌شد؛ از جمله رنگ سفید سربی که شامل آرسنیک بود و باعث مسمومیت و مرگ زنان بسیار می‌گشت. پرتره‌های نیکولاس هیلیارد از ملکه، استایل تاثیر‌گذار وی را نشان می‌دهند.
در قرون وسطای اروپایی، صورت رنگ پریده بسیار محبوب بود. در قرن شانزدهم، زنان خودشان را زخمی کرده و خونریزی می‌کردند تا صورت رنگ پریده داشته باشند. فاحشه‌های اسپانیایی آرایش صورتی می‌کردند تا با رنگ پریده صورت تقابل داشته باشد. زنان ایتالیای قرن سیزده، رژ لب قرمز می‌زدند تا بالا بودن طبقه اجتماعی خودشان را نشان بدهند.
